W większości przypadków nieuleczalne są te choroby, których przyczyna nadal nie jest poznana. Tak dzieje się na przykład w przypadku chorób autoimmunologicznych. Skoro nie można odkryć, co jest genezą schorzenia, nie można z nim skutecznie walczyć. Innym przypadkiem są choroby nowotworowe, z którymi można wygrać, gdy są one we wczesnym stadium. Dobre rokowania są za to praktycznie niemożliwe, kiedy rak jest już zaawansowany. Istnieją także choroby, których przyczyna jest znana, jednak do tej pory nie wynaleziono skutecznego lekarstwa. Tak jest na przykład z dużą częścią schorzeń genetycznych czy AIDS wywołanym wirusem HIV. Nieuleczalność Nieuleczalną chorobą spowodowaną nieprawidłowościami w działaniu mózgu jest katalepsja. Osoby dotknięte tym schorzeniem pod wpływem różnych czynników mogą nagle stracić przytomność – przynajmniej tak to wygląda z punktu widzenia obserwatora. Jednak tak naprawdę osoba w większości przypadków ma pełną świadomość tego, co się dzieje dookoła niej. Tego typu napady choroby są bardzo niebezpieczne – częste upadki mogą powodować liczne urazy głowy. Niekiedy dana osoba zostaje uznana za martwą, co może prowadzić do nieprzyjemnych sytuacji. Katapleksję można próbować leczyć i w niektórych przypadkach praktycznie udaje się powstrzymać ataki. W większości przypadków jednak za sukces trzeba uznać zmniejszenie liczby napadów choroby. W miarę skuteczną metodą jest unikanie czynników powodujących atak schorzenia, jeśli oczywiście uda się je ustalić. Zazwyczaj należy unikać wzruszeń i wszystkiego, co może wywołać nagły wzrost ciśnienia krwi. Stwardnienie rozsiane Nieuleczalną chorobą jest także stwardnienie rozsiane (SM). Jest to schorzenie ośrodkowego układu nerwowego. Jak w przypadku każdej innej choroby autoimmunologicznej, organizm sam niszczy swoje komórki. W tym przypadku uszkodzeniu ulegają osłonki mielinowe komórek nerwowych w mózgu i w rdzeniu kręgowym. Im większa liczba uszkodzeń, tym więcej utrudniających normalne funkcjonowanie dolegliwości. Może pojawiać się drżenie kończyn, trudności w poruszaniu się i artykułowaniu słów. Lekiem opóźniającym postępy choroby jest interferon. Pomocna bywa także rehabilitacja, szczególnie w przypadku, gdy doszło już do pogorszenia sprawności ruchowej.